శ్రీమద్భగవద్గీత - 322: 08వ అధ్., శ్లో 12 / Bhagavad-Gita - 322: Chap. 08, Ver. 12

🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 322 / Bhagavad-Gita - 322 🌹

✍️. శ్రీ ప్రభుపాద, 📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌴. 8వ అధ్యాయము - అక్షరబ్రహ్మ యోగం - 12 🌴

12. సర్వద్వారాణి సంయమ్య మనో హృది నిరుద్య చ |

మూర్ద్న్యాధాయాత్మన: ప్రాణమాస్థితో యోగధారణమ్ ||

🌷. తాత్పర్యం :

ఇంద్రియ కర్మల నుండు విడివడి యుండుటయే యోగస్థితి యనబడును. సర్వేంద్రియ ద్వారములను మూసివేసి, మనస్సును హృదయము నందు స్థిరము చేసి, ప్రాణవాయువును శీర్షాగ్రము నందు నిలిపి మనుజుడు యోగము నందు స్థితుడు కాగలడు.

🌷. భాష్యము :

ఇచ్చట తెలుపబడిన యోగవిధానమును అభ్యసించుట మనుజుడు మొట్టమొదట సర్వభోగద్వారములను మూసివేయవలెను. ఇట్టి అభ్యాసమునకే “ప్రత్యాహారము”

(ఇంద్రియార్థముల నుండు ఇంద్రియములను మరలించుట) అని పేరు.

జ్ఞానేంద్రియములైన కన్నులు, చెవులు, నాసికము, జిహ్య, స్పర్శను సంపూర్ణముగా నిగ్రహించవలెను. స్వీయతృప్తి యందు వాటిని నియుక్తము చేయరాదు. ఈ విధముగా ఒనరించినపుడు మనస్సు హృదయస్థ పరమాత్మపై నెలకొని, ప్రాణవాయువు శీర్షాగ్రము నందు ప్రతిష్టితమగును. షష్టాధ్యాయమున ఈ పద్ధతి విపులముగా వివరింపబడినది.

కాని ఇదివరకే తెలుపబడినట్లు ఈ యోగపద్ధతి ప్రస్తుతకాలమునాకు ఆచరణీయము కానిది. కలియుగమునకు ఏకైక ఉత్తమమార్గము కృష్ణభక్తిరసభావనమే. భక్తియోగమునందు శ్రీకృష్ణుని పైననే సదా మనస్సు లగ్నము చేయగలిగినచో అచంచలమైన సమాధిస్థితి యందు నిలుచుట మనుజునకు సులభతరము కాగలదు.

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 Bhagavad-Gita as It is - 322 🌹

✍️ Sri Prabhupada, 📚 Prasad Bharadwaj

🌴 Chapter 8 - Akshara Brahma Yoga - 12 🌴

12 . sarva-dvārāṇi saṁyamya mano hṛdi nirudhya ca

mūrdhny ādhāyātmanaḥ prāṇam āsthito yoga-dhāraṇām

🌷 Translation :

The yogic situation is that of detachment from all sensual engagements. Closing all the doors of the senses and fixing the mind on the heart and the life air at the top of the head, one establishes himself in yoga.

🌹 Purport :

To practice yoga as suggested here, one first has to close the doors of all sense enjoyment. This practice is called pratyāhāra, or withdrawing the senses from the sense objects. The sense organs for acquiring knowledge – the eyes, ears, nose, tongue and touch – should be fully controlled and should not be allowed to engage in self-gratification. In this way the mind focuses on the Supersoul in the heart, and the life force is raised to the top of the head. In the Sixth Chapter this process is described in detail. But as mentioned before, this practice is not practical in this age. The best process is Kṛṣṇa consciousness. If one is always able to fix his mind on Kṛṣṇa in devotional service, it is very easy for him to remain in an undisturbed transcendental trance, or in samādhi.

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹