🌹 . శ్రీ శివ మహా పురాణము - 594 / Sri Siva Maha Purana - 594 🌹
రచన ✍️. స్వామి తత్త్వ విదానంద సరస్వతి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. రుద్రసంహితా-కుమార ఖండః - అధ్యాయము - 04 🌴
🌻. కార్తికేయుని కొరకై అన్వేషణ - 3 🌻
భూమాతా పలికెను -
ఓ పరమాత్మా ! నేను సహింప శక్యము కాని ఆ తేజస్సును ధరించుటకు శక్తి లేని దాననై అగ్ని యందు నిక్షేపించితిని. నేను అబలను. నన్ను క్షమించవలెను (22).
అగ్ని ఇట్లు పలికెను -
ఓ శంకరా! పాపురము రూపములోనున్న నేను దుస్సహమగు నీ తేజస్సును ధరింప జాలక కైలాస పర్వతమునందు వెను వెంటనే నిక్షేపించితిని (23).
పర్వతము ఇట్లు పలికెను -
లోకములను రక్షించు ఓ శంకరా! పరమేశ్వరా! దుస్సహమగు నీ తేజస్సును సహింప జాలక నేను వెంటనే గంగ యందు నిక్షేపించితిని (24).
గంగ ఇట్లు పలికెను -
లోకములను రక్షించు ఓ శంకరా! ప్రభూ! నాథా! నీ తేజస్సును సహింపజాలని నేను చాల కంగారు పడి రెల్లుగడ్డి యందు నిక్షేపించితిని (25).
వాయువు ఇట్లు పలికెను -
ఓ శంభూ! ఆ తేజస్సు రెల్లు గడ్డి యందు వెంటనే బాటకుడాయెను. గంగానదీపావన తీరమునందు ఆ సుందర బాలకుడు మిక్కిలి ప్రకాశించెను (26).
సూర్యుడిట్లు పలికెను -
ఓ ప్రభూ! కాలచక్రముచే ప్రేరితుడనగు నేను ఏడ్చుచున్న బాలకుని చూచి రాత్రియందు అచట నిలిచి యుండుటకు సామర్ఢ్యము లేనివాడనగుటచే అస్తాద్రికి వెళ్లితిని (27).
చంద్రుడిట్లు పలికెను -
ఓ శంభూ! బాలుడు ఏడ్చు చుండుటను గాంచి కృత్తికలు తీసుకొని బదరికాశ్రమములోని తమ గృహములోనికివెళ్లిరి || (29)
జలాధి దేవత ఇట్లు పలికెను -
ఓ ప్రభూ! వారు సూర్యకాంతితో వెలుగొందే ఆ శివసుతుని ఏడ్చుచుండగా తీసుకొని వెళ్లిస్లన్యము నిచ్చి పెంచిరి (29).
సంధ్య ఇట్లు పలికెను -
ఆ కృత్తికలు అడవిలో దొరికిన ఆ బాలకుని ప్రేమతో పోషించి, ఆతనికి ఉత్సాహముతో కార్తీకుడని పేరు పెట్టిరి (30).
రాత్రి ఇట్లు పలికెను -
వారా బాలకుని తమ దృష్ఠి పథమునుండి తప్పుకోని విధముగా పెంచిరి. ఆబాలకుడు వారికి ప్రాణముల కంటె ఎక్కువ ప్రియమయ్యెను. ఎవరు శిశువును పోషించెదరో, వారికే ఆ శిశువు పుత్రుడగును (31).
దినాధి దేవత ఇట్లు పలికెను -
వారా బాలకునిచే శ్రేష్టులగు వస్త్రములను, అలంకారములను ఏరి కోరి ధరింపసజేసిరి. రుచ్యములు, శ్రేష్ఠములు అగు పదార్ధములను తినిపించిరి (32).
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 SRI SIVA MAHA PURANA - 594 🌹
✍️ J.L. SHASTRI
📚. Prasad Bharadwaj
🌴 Rudra-saṃhitā (4): Kumara-khaṇḍa - CHAPTER 04 🌴
🌻 Search for Kārttikeya and his conversation with Nandin - 3 🌻
The Earth said:—
22. I was unable to bear the terrible semen. Hence I dropped it into the fire. O lord, please forgive me.
The fire said:—
23. O Śiva, assuming the form of a dove I gulped the semen but could not bear the terrible thing. Hence I immediately dropped it on the mountain Kailasa.
The mountain said:—
24. O lord of the worlds, I too was unable to bear the terrible thing. O lord, I dropped it in the Gaṅgā.
Gaṅgā said:—
25. O lord of the worlds, I too was unable to bear your terrible semen. O lord, completely exhausted, I dropped it in the grove of Sara plants.
Vāyu said:—
26. O Śiva, the semen that fell among the Śara plants immediately became a very beautiful boy on the holy banks of the celestial river.
The sun said:—
27. On seeing the crying boy, O lord, I went to the western mountain, urged by the revolving wheel of time, being unable to stay there at night.
The moon said:—
28. Taking the crying boy, the Kṛttikās returned to their abode. O Śiva, they went to Badarikā hermitage.
The waters said:—
29. O lord, taking the crying child with them and feeding him with their own breast milk they nurtured your son, as refulgent as the sun.
The dusk said:—
30. Now, he is the nursling son of the Kṛttikās in the forest. In their eagerness they named him Kārttikeya lovingly.
The night said:—
31. They never let the boy go out of their sight. He is the object of their love, dearer to them than their own lives. Verily he who nurtures, possesses the son.
The day said:—
32. They fed him on the choicest delicacies. They gave him the rarest garments and excellent ornaments.
Continues....
🌹🌹🌹🌹🌹
Comments