🌹. కపిల గీత - 286 / Kapila Gita - 286 🌹
🍀. కపిల దేవహూతి సంవాదం 🍀
✍️. ప్రసాద్‌ భరధ్వాజ
🌴 7. మానవజన్మను పొందే జీవుని గతిని వర్ణించుట - 17 🌴
17. దేహ్యస్యదేహవివరే జఠరాగ్నినాసృక్-విణ్మూత్రకూపపతితో భృశతప్తదేహః|
ఇచ్జన్నితో వివసితుం గణయన్ స్వమాసాన్ నిర్వాస్యతే కృపణధీర్భగవన్ కదాను॥
తాత్పర్యము : పరమాత్మా! దేహధారియైన ఈ జీవుడు మరొక (తల్లియొక్క) దేహము నందు మలమూత్ర రుధిరముల బావిలో పడియున్నాడు. ఆ స్త్రీ యొక్క జఠరాగ్నిచే ఈ జీవి శరీరము మిగుల తప్తమగు చున్నది. దీని నుండి బయటపడు కోరికతో మాసములను లెక్కించుచున్నాడు. దీనబంధూ! ఈ దీనుడు గర్భకూపము నుండి ఎప్పుడు బయటపడునో గదా?
వ్యాఖ్య : తల్లి గర్భంలో ఉన్న జీవి యొక్క అనిశ్చిత స్థితి ఇక్కడ వివరించబడింది. పిల్లవాడు తేలుతున్న చోట ఒక వైపు గ్యాస్ట్రిక్ అగ్ని వేడి, మరియు మరొక వైపు మూత్రం, మలం, రక్తం మరియు స్రావాలు ఉన్నాయి. ఏడు నెలల తర్వాత స్పృహలోకి వచ్చిన పిల్లవాడు తన ఉనికి యొక్క భయంకరమైన స్థితిని అనుభవిస్తాడు మరియు భగవంతుడిని ప్రార్థిస్తాడు. అతను నిర్బంధం నుండి బయటపడటానికి చాలా ఆత్రుతగా ఉంటాడు. నాగరికత అని పిలవబడే వ్యక్తి, జీవితంలోని ఈ భయంకరమైన పరిస్థితిని పరిగణనలోకి తీసుకోడు మరియు కొన్నిసార్లు, ఇంద్రియ తృప్తి కోసం, అతను గర్భనిరోధకం లేదా అబార్షన్ పద్ధతుల ద్వారా బిడ్డను చంపడానికి ప్రయత్నిస్తాడు. గర్భంలో ఉన్న భయంకరమైన పరిస్థితి గురించి గంభీరంగా ఉండకుండా, అలాంటి వ్యక్తులు భౌతికవాదంలో కొనసాగుతారు, మానవ రూపంలోని జీవిత అవకాశాన్ని పూర్తిగా దుర్వినియోగం చేస్తారు.
జనన మరణ చక్రం అయిన మాయ బారి నుండి బయట పడేందుకు తన మానవ మేధస్సును ఉపయోగించని వ్యక్తి నిరాసక్తుడిగా పిలువ బడతాడు. ఒక బ్రాహ్మణుడు తన మానవ మేధస్సును ఆధ్యాత్మిక సాక్షాత్కారానికి ఉపయోగిస్తాడు కాబట్టి ఉదార అని పిలుస్తారు. అతను ఆ తెలివితేటలను ప్రజా ప్రయోజనాల కోసం కృష్ణ చైతన్యాన్ని బోధించడానికి ఉపయోగిస్తాడు, అందువలన అతను మహానుభావుడు.
సశేషం..
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Kapila Gita - 286 🌹
🍀 Conversation of Kapila and Devahuti 🍀
📚 Prasad Bharadwaj
🌴 7. Lord Kapila's Instructions on the Movements of the Living Entities - 17 🌴
17. dehy anya-deha-vivare jaṭharāgnināsṛg- viṇ-mūtra-kūpa-patito bhṛśa-tapta-dehaḥ
icchann ito vivasituṁ gaṇayan sva-māsān nirvāsyate kṛpaṇa-dhīr bhagavan kadā nu
MEANING : Fallen into a pool of blood, stool and urine within the abdomen of his mother, his own body scorched by the mother's gastric fire, the embodied soul, anxious to get out, counts his months and prays, "O my Lord, when shall I, a wretched soul, be released from this confinement?"
PURPORT : The precarious condition of the living entity within the womb of his mother is described here. On one side of where the child is floating is the heat of gastric fire, and on the other side are urine, stool, blood and discharges. After seven months the child, who has regained his consciousness, feels the horrible condition of his existence and prays to the Lord. Counting the months until his release, he becomes greatly anxious to get out of the confinement. The so-called civilized man does not take account of this horrible condition of life, and sometimes, for the purpose of sense gratification, he tries to kill the child by methods of contraception or abortion. Unserious about the horrible condition in the womb, such persons continue in materialism, grossly misusing the chance of the human form of life.
One who does not do so is a miser, just like a person who has immense wealth but does not utilize it, keeping it simply to see. A person who does not actually utilize his human intelligence to get out of the clutches of māyā, the cycle of birth and death, is accepted as miserly. The exact opposite of miserly is udāra, "very magnanimous." A brāhmaṇa is called udāra because he utilizes his human intelligence for spiritual realization. He uses that intelligence to preach Kṛṣṇa consciousness for the benefit of the public, and therefore he is magnanimous.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Comments