🌹. కపిల గీత - 322 / Kapila Gita - 322 🌹
🍀. కపిల దేవహూతి సంవాదం 🍀
✍️. ప్రసాద్‌ భరధ్వాజ
🌴 8. ధూమ - అర్చిరాది మార్గములద్వారా వెళ్ళువారి గతి - భక్తియోగ విశిష్టత - 05 🌴
05. యే స్వధర్మాన్న దుహ్యంతి ధీరాః కామార్థహేతవే|
నిస్సంగా న్యస్తకర్మాణః ప్రశాంతాః శుద్ధచేతసః॥
తాత్పర్యము : వివేకవంతులైన గృహస్థులు తమ ఆశ్రమ ధర్మములను సకామ భావముతో ఆచరింపరు. వారు భగవంతుని అనుగ్రహము లభించుట కొరకు మాత్రమే ఆయా ధర్మములను అనుష్ఠింతురు. వారు లౌకిక భోగముల యందు ఆసక్తి లేని వారై వర్ణాశ్రమ ధర్మములను ఆచరించుచు, వాటి ఫలములను భగవంతునికే అర్చించు చుందురు.
వ్యాఖ్య : ఈ రకమైన మనిషికి మొదటి తరగతి ఉదాహరణ అర్జునుడు. అర్జునుడు క్షత్రియుడు, అతని వృత్తి కర్తవ్యం యుద్ధం చేయడం. సాధారణంగా, రాజులు తమ రాజ్యాలను విస్తరించడానికి పోరాడుతారు, వారు ఇంద్రియ తృప్తి కోసం పాలిస్తారు. కానీ అర్జునుడికి సంబంధించినంత వరకు, అతను తన స్వంత ఇంద్రియ తృప్తి కోసం పోరాడటానికి నిరాకరించాడు. భగవద్గీత వినిన తరువాత అతను తన ఇంద్రియ తృప్తి కోసం కాదు, పరమాత్మ యొక్క సంతృప్తి కోసం పోరాడాడు.
ఇంద్రియ తృప్తి కోసం కాకుండా భగవంతుని తృప్తి కోసం తమ నిర్దేశించిన విధులను నిర్వర్తించే వ్యక్తులు భౌతిక స్వభావాల ప్రభావం నుండి విముక్తులైన నిఃసంగ అంటారు. న్యాస్త కర్మః. వారి కార్యకలాపాల ఫలితాలు భగవంతునికి ఇవ్వబడతాయని సూచిస్తుంది. అటువంటి వ్యక్తులు వారి సంబంధిత విధుల వేదికపై పనిచేస్తున్నట్లు కనిపిస్తారు, కానీ అలాంటి కార్యకలాపాలు వ్యక్తిగత ఇంద్రియ సంతృప్తి కోసం నిర్వహించ బడవు; బదులుగా, అవి భగవంతుని కోసం నిర్వహించ బడతాయి. అటువంటి భక్తులను ప్రశాంతః అంటారు, అంటే 'పూర్తిగా సంతృప్తి చెందినవారు.' శుద్ధ-చేతసః అంటే కృష్ణ చేతన; వారి స్పృహ పరిశుద్ధమైంది. శుద్ధి చేయని స్పృహలో తనను తాను విశ్వానికి ప్రభువుగా భావించు కుంటాడు, కానీ శుద్ధి చేయబడిన స్పృహలో తనను తాను భగవంతుని యొక్క శాశ్వతమైన సేవకునిగా భావిస్తాడు. భగవంతుని శాశ్వత సేవకుని స్థానంలో ఉంచుకుని, నిత్యం ఆయన కోసం పని చేస్తే, వాస్తవానికి సంపూర్ణ తృప్తి కలుగుతుంది. ఒక వ్యక్తి తన వ్యక్తిగత ఇంద్రియ తృప్తి కోసం పనిచేసినంత కాలం, అతను ఎల్లప్పుడూ ఆందోళనతో నిండి ఉంటాడు. అది సాధారణ చైతన్యానికి మరియు కృష్ణ చైతన్యానికి మధ్య ఉన్న తేడా.
సశేషం..
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Kapila Gita - 322 🌹
🍀 Conversation of Kapila and Devahuti 🍀
📚 Prasad Bharadwaj
🌴 8. Entanglement in Fruitive Activities - 05 🌴
05. ye sva-dharmān na duhyanti dhīrāḥ kāmārtha-hetave
niḥsaṅgā nyasta-karmāṇaḥ praśāntāḥ śuddha-cetasaḥ
MEANING : Those who are intelligent and are of purified consciousness are completely satisfied in Kṛṣṇa consciousness. Freed from the modes of material nature, they do not act for sense gratification; rather, since they are situated in their own occupational duties, they act as one is expected to act.
PURPORT : The first-class example of this type of man is Arjuna. ఆs far as Arjuna is concerned, he declined to fight for his own sense gratification. When he was ordered by Kṛṣṇa and convinced by the teachings of Bhagavad-gītā that his duty was to satisfy Kṛṣṇa, then he fought. Thus he fought not for his sense gratification but for the satisfaction of the Supreme Personality of Godhead.
Persons who work at their prescribed duties, not for sense gratification but for gratification of the Supreme Lord, are called niḥsaṅga, freed from the influence of the modes of material nature. Nyasta-karmāṇaḥ indicates that the results of their activities are given to the Supreme Personality of Godhead. Such persons appear to be acting on the platform of their respective duties, but such activities are not performed for personal sense gratification; rather, they are performed for the Supreme Person. Such devotees are called praśāntāḥ, which means "completely satisfied." Śuddha-cetasaḥ means Kṛṣṇa conscious; their consciousness has become purified.
In unpurified consciousness one thinks of himself as the Lord of the universe, but in purified consciousness one thinks himself the eternal servant of the Supreme Personality of Godhead. Putting oneself in that position of eternal servitorship to the Supreme Lord and working for Him perpetually, one actually becomes completely satisfied. As long as one works for his personal sense gratification, he will always be full of anxiety. That is the difference between ordinary consciousness and Kṛṣṇa consciousness.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Comments