🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 226 / Bhagavad-Gita - 226 🌹
✍️. స్వామి భక్తి వేదాంత శ్రీ ప్రభుపాద
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. 5 వ అధ్యాయము - కర్మయోగము - 22 🌴
22. యే హి సంస్పర్శజా భోగా దుఃఖయోనయ ఏవ తే |
ఆద్యన్తవన్త: కౌన్తేయ న తేషు రమతే బుధ:
🌷. తాత్పర్యం :
బుద్ధిమంతుడైన వాడు ఇంద్రియ సంపర్కముచే కలుగు దుఃఖకారణములందు పాల్గొనడుడు. ఓ కౌంతేయా! ఆ సుఖములు ఆద్యంతములు కూడి యున్నందున తెలివిగలవాడు వాని యందు ప్రియమును పొందడు.
🌷. భాష్యము :
భౌతిక సుఖములు ఇంద్రియ సంపర్కముచే కలుగుచుండును. కాని దేహమే ఆశాశ్వతము గనుక అట్టి భౌతికసుఖము లన్నియును తాత్కాలికములై యున్నవి. తాత్కాలికమైన దేని యందును ముక్తపురుషుడు ఆసక్తిని కనబరచడు. దివ్యమైన ఆధ్యాత్మికానంద రుచిని తెలిసిన ముక్తపురుషుడు ఎట్లు ఆభాస సుఖమును అనుభవింప అంగీకరించును? ఈ విషయమును గూర్చి పద్మపురాణమునందు ఇట్లు తెలుపబడినది.
రమంతే యోగినో(నన్తే సత్యానందే చిదాత్మని |
ఇతి రామపదేనాసౌ పరం బ్రహ్మాభిధీయతే
“యోగులైనవారు పరతత్త్వము నందు రమించుచు అనంతముగా దివ్యానందము ననుభవింతురు. కనుకనే పరతత్త్వము రాముడనియు తెలియబడును.”
శ్రీమద్భాగవాతము నందు కూడా ఈ విధముగా తెలుపబడినది(5.5.1).
నాయం దేహో దేహభాజాం నృలోకే కష్టాన్ కామానర్హతే విడ్భుజాం యే |
తపో దివ్య పుత్రకాయేన సత్త్వం శుద్ధ్యేద్యస్మాత్ బ్రహ్మసౌఖ్యం త్వనంతం ||
“ప్రియమైన పుత్రులారా! మానవజన్మ యందు ఇంద్రియప్రీతి కొరకు కష్టించి పనిచేయుట యుక్తము కాదు. ఏలయన అట్టి ఇంద్రియసుఖములు మలభక్షణము చేయు సూకరములకు సైతము లభించుచున్నవి. దానికి బదులు జీవితమనుగడనే శుద్ధిపరచునటువంటి తపస్సును ఈ జీవితమున మీరు చేపట్టుడు. తత్ఫలితముగా మీరు అనంతమైన ఆధ్యాత్మికానందము ననుభవింపగలరు.”
కనుకనే నిజమైన యోగులు (బుధజనులు) నిరంతర భవబంధమునకు కారణమైన ఇంద్రియసుఖముచే ఆకర్షణకు గురికారు. విషయసుఖముల యెడ ఎంత ఎక్కువ అనురక్తి పెరుగునో అంత ఎక్కువగా మనుజుడు దుఃఖములందు చిక్కుబడును.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Bhagavad-Gita as It is - 226 🌹
✍️ Swami Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada
📚 Prasad Bharadwaj
🌴 Chapter 5 - Karma Yoga - 22 🌴
22. ye hi saṁsparśa-jā bhogā duḥkha-yonaya eva te
ādy-antavantaḥ kaunteya na teṣu ramate budhaḥ
🌷 Translation :
An intelligent person does not take part in the sources of misery, which are due to contact with the material senses. O son of Kuntī, such pleasures have a beginning and an end, and so the wise man does not delight in them.
🌹 Purport :
Material sense pleasures are due to the contact of the material senses, which are all temporary because the body itself is temporary. A liberated soul is not interested in anything which is temporary. Knowing well the joys of transcendental pleasures, how can a liberated soul agree to enjoy false pleasure? In the Padma Purāṇa it is said:
ramante yogino ’nante satyānande cid-ātmani
iti rāma-padenāsau paraṁ brahmābhidhīyate
“The mystics derive unlimited transcendental pleasures from the Absolute Truth, and therefore the Supreme Absolute Truth, the Personality of Godhead, is also known as Rāma.”
In the Śrīmad-Bhāgavatam also (5.5.1) it is said:
nāyaṁ deho deha-bhājāṁ nṛ-loke
kaṣṭān kāmān arhate viḍ-bhujāṁ ye
tapo divyaṁ putrakā yena sattvaṁ
śuddhyed yasmād brahma-saukhyaṁ tv anantam
“My dear sons, there is no reason to labor very hard for sense pleasure while in this human form of life; such pleasures are available to the stool-eaters [hogs]. Rather, you should undergo penances in this life by which your existence will be purified, and as a result you will be able to enjoy unlimited transcendental bliss.”
Therefore, those who are true yogīs or learned transcendentalists are not attracted by sense pleasures, which are the causes of continuous material existence. The more one is addicted to material pleasures, the more he is entrapped by material miseries.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Comments